Sery Góralskie

Podczas imprez plenerowych, pikników firmowych posiadamy 2 budki góralskie z oscypkami, bryndzą podhalańską / wołoską, redykołkami, bundzem owczym, serkami pasterskimi, gałkami owczymi, korbaczami wędzonymi, serkami z mleka krowiego. Zapraszamy do współpracy!

Wszystkie nasze produkty są certyfikowane, odkupowane przez nas od najlepszych polskich serowarów z Podhala i Beskidów.

Produkty przez nas sprzedawane cieszą się ogromnym powodzeniem wśród ludzi ceniących sobie oryginalny regionalny smak, wysoką jakość. Serki przez nas sprzedawane nie zawierają żadnych konserwantów. Wszystkie produkty są hermetycznie zapakowane, co zapewnia serkom dużą świeżość.

Nasz personel posiada zawsze aktualne książeczki sanitarno – epidemiologiczne, a stanowiska utrzymywane są w dużej czystości.

Bryndza

Ser ten posiada kolor biało kremowy, jest to serek pikantny, wytwarzany z mleka owczego (czasami z małą domieszką mleka krowiego), ma intensywny, relatywnie słony smak i konsystencję pasty. Bryndza to miękki podpuszczkowy ser produkowany z owczego mleka, w Polsce, Słowacji, Czechach, Ukrainie i Rumunii czyli krajach przez które przechodzi Szlak Zbójników Karpackich. Bryndza wyrabiana jest od maja do października każdego roku.

Otrzymany z owczego mleka bundz kruszy się i pozostawia w cieple przez około 2 tygodnie (do dojrzenia pod wpływem enzymów wydzielanych przez pleśń Oidium lactis). Jest to tradycyjny sposób otrzymywania bryndzy. Bryndza zawiera około 45% tłuszczu, 50% wody i 2-3% soli. Słowo bryndza pochodzi z języka wołoskiego (por. rum. brânză – "ser").

Tradycja wytwarzania bryndzy sięga XVI wieku. W dawnych czasach bryndza była jednym z głównych składników pożywienia górali, którzy na wiele miesięcy opuszczali rodzinne domy, aby paść na halach wysokogórskich owce. Górale jedli bryndzę z chlebem lub polewali nią ziemniaki.

Oscypek

Oscypek, oszczypek to twardy wędzony ser przygotowywany z mleka owczego, charakterystyczny dla polskich gór, szczególnie Podhala, Pienin i Beskidów. W smaku jest nieco pikantny, lekko słonawy i posiada aromat dymu z ogniska.

Produkowany w postaci niedużych, wrzecionowatych bloków z typowym dla regionu zdobieniem brzegów. Zdobienie odciskane jest w rozszczepialnej drewnianej foremce, tzw. "oscypiorce". Właśnie od scypania (rozszczepiania) tych foremek pochodzi najprawdopodobniej nazwa sera: gwarowe uozscypek (uproszczone następnie do uoscypek) można przetłumaczyć jako rozszczepek.

Tradycyjnie jego wyrobem trudnią się bacowie na hali. Po wydojeniu owiec do drewnianego skopka – "gielety" mleko zlewane jest przez lniane płótno (w ten sposób odcedza się np. źdźbła trawy itp.) do drewnianej "puciery" (rodzaj kadzi). Następnie należy dodać "klog" (wysuszoną i sproszkowaną podpuszczkę), dzięki temu z mleka powstaje masa serowa, którą należy odcisnąć i uformować. Podczas odciskania ser maczany jest w gorącej wodzie. Po uformowaniu sera moczy się go przez dobę w solance – "rosole", która usuwa z niego nadmiar wody w procesie osmozy (kąpiel ma też własności bakteriobójcze). Po wymoczeniu sery leżakują na górnej półce w bacówce i są wędzone. Tradycyjnie w bacówkach płonął ogień podsycany drewnem sosnowym lub świerkowym. Sery podczas leżakowania wędziły się w jego dymie.

Podczas wyjścia na redyk odmierzano ilość mleka dawanego przez owce każdego z gospodarzy, czynność ta była powtarzana po ich powrocie z hal. Na tej podstawie ustalano liczbę oscypków, które należały się właścicielom stad i pasących je latem górali. Oscypki zatem były też używane do rozliczeń pomiędzy gazdą a bacą i bacą a juhasami. Oscypki były też jednym z najbardziej ulubionych posiłków zbójników karpackich. Spotykane są także serki o bardziej nietypowych kształtach (np. koguta lub kaczek), zwykle są to redykołki.

Od 2 lutego 2007 góralskie oscypki są drugim (po bryndzy podhalańskiej) polskim produktem regionalnym chronionym przez prawo unijne – uzyskały status Chronionej Nazwy Pochodzenia (PDO).

Redykołka - serek gazdowski wędzony

Redykołka to rodzaj sera wytwarzanego głównie na Podhalu. Mówi się o nim, że jest „młodsza siostrą oscypka”. Często redykołka mylona jest z oscypkiem. Redykołka robiona jest z resztek przetworzonego bundzu, pozostałych z wyrobu oscypka. Często w kształcie zwierząt, parzenic serca lub wrzeciona. Niegdyś popularny jako upominek, dawany zawsze w parach (po 2 sztuki) przy okazji redyku. Jest to serek wyrabiany z mleka krowiego. Redykołka ma fikuśne kształty, idealnie nadaje się na grilla (podawany z żurawiną).

Bundz owczy

Bundz, bunc to ser z mleka owczego, rodzaj twarogu. Proces produkcji buncu w pierwszej fazie wygląda tak samo jak wytwarzanie oscypków. Zlane do „puciery” mleko "klaguje" się, czyli doprowadza do ścięcia białka zawartego w mleku przez enzymy zawarte w podpuszczce z żołądków młodych cieląt. Powstały skrzep serowy parzy się następnie przez kilka minut w temperaturze około 70 °C. Ser odcedza się na płótnie w postaci dużych brył. Otrzymuje się ser o łagodnym smaku. Produkowany jest głównie na Podhalu. Odciśnięta serwatka to żentyca. Walory smakowe buncu nie są stałe. Najsmaczniejszy jest bunc z wiosennego wypasu owiec, z maja, ma nawet swoją zwyczajową nazwę: bunc majowy. Jeszcze do nocy św. Jana tradycyjnie uważany jest za przysmak. W smaku jest słodkawy. Można ten serek wędzić. Idealnie smakuje na kanapce pokrojony w plasterki i przyprawiony szczyptą soli. Zimą serek ten wyrabiany jest z mleka krowiego.

Korbacz (wędzony lub niewędzony)

Korboc to rodzaj sera góralskiego produkowany z mleka krowiego. Jego historia sięga blisko dwustu lat. Kształtem przypomina długie nitki makaronu, najczęściej splecione w warkocz lub wiązki. Smak ma łagodny, mniej słony niż oscypek, nie jest też tak twardy. Bardzo często podawany jako zakąska na góralskich weselach, stanowi też dodatek wielu sałatek i innych potraw. Jest to idealna przekąska do piwa. Można spotkać korbacze wędzone o ciemnobrązowej barwie oraz całkiem jasne, niewędzone.

Gołka

Gołka to tradycyjna nazwa wędzonego, krowiego sera produkowanego w sposób zbliżony do oscypka, który produkowany jest z mleka owczego. Czasami jest on mylony z oscypkiem ze względu na stosowanie podobnych form (oscypek - wrzecionowaty, gołka - walcowata), jednak smak obu serów jest zupełnie inny. Produkowany był przez górali w dawnych czasach w okresie jesienno-zimowym, kiedy owiec nie dojono.

Sery z mleka krowiego

Zapraszamy do współpracy!